Nie kryjący swoich aspiracji do awansu do IV ligi Słowianin od pierwszej kolejki zaczął to potwierdzać. W trzeciej kolejki przyszła wyjazdowa dość pechowa potyczka z OKS Wielowieś (2:3), która kosztowała kilku punktową stratę do pierwszego miejsca. Po 13. kolejce Słowianin wskoczył na pozycje lidera, a przewaga po ostatnich meczach nad reszta stawki urosła do czterech oczek. Spore wzmocnienia w okresie przerwy letniej wraz ze zmianą trenera dały o siebie znać. Połączenie nowych nabytków z doświadczonymi i nietuzinkowymi zawodnikami sprawiło mieszankę wręcz nie do pokonania. I tak też było, jeśli chodzi o mecze rozgrywane na własnym terenie. Twierdza Grębów jak dotąd nie zdobyta.

Po spadku z IV ligi Sokół nie dopuszcza do siebie myśli o dłuższym pobycie w klasie okręgowej. Zespół przed sezonem został gruntownie przebudowany, zmiany nastąpiły nie tylko w obsadzie piłkarzy, ale również na ławce trenerskiej. Czasu na ogranie się drużyny i wdrożenie nowej myśli taktycznej było więc niewiele. O "tylko" drugim miejscu dla Sokoła po półmetku sezonu zadecydowały wpadki, głównie na wyjazdach, gdzie niekiedy Sokół swoją słabą dyspozycją zadziwiał.

Po awansie z A klasy drużyna z tarnobrzeskiego osiedla Wielowieś swoją ligową dominację zaczęła również przekładać na szczebel wyżej. Do 9. kolejki na Wielowieś nie było mocnych. Dopiero porażka z Bukową Jastkowice jak i kolejne słabe występy pokazały oblicze tego zespołu. Jako beniaminek Wielowieś zaskoczyła swoją bardzo dobrą postawą i choć końcówka rundy w wykonaniu tej ekipy nie należała do dobrych, to nie wypada wykluczać tej drużyny z kontekstu walki o awans.

Kolejna runda Ździar zakończona bez choćby jednej porażki na własnym stadionie. Wyśmienite wyniki osiągane na własnym terenie z bardzo zmiennymi rezultatami na wyjazdach po półmetku sezonu dają Ździarom czwartą lokatę. Co ciekawe trzy z czterech porażek poniesionych przez zawodników ze Źdzar miały miejsce w pojedynkach z pierwszą trójką tabeli.

Będący już jedną nogą w A klasie Orzeł Rudnik zanotował bardzo udaną rundę. Po dojściu kilku nowych zawodników ekipa z Rudnika zaczęła prezentować solidny poziom. Wysokie zwycięstwa z Sokołem Nisko czy OKS Wielowieś nie były dziełem przypadku. Zdobycze bramkowe dla Orła zapewnia grający jeszcze w poprzednim sezonie w Tarnowskiej Woli - Dariusz Gąsiorowski, na którego chęć pozyskania do swojej ekipy mają już włodarze Stali Nowa Dęba.

W Bukowej przed rozpoczęciem rozgrywek większych zmian nie było. Klub z Jastkowic zasilił Bartłomiej Schlage (wcześniej Olimpia Pysznica - juniorzy), który z dziesięcioma trafieniami przoduje w klasyfikacji najlepszych strzelców tego zespołu. Grająca bardzo twardo i dobitnie umiejąca wykorzystać błędy przeciwnika drużyna z Jastkowic ostatecznie zakończyła rundę na szóstym miejscu.

W zespole Wisanu Skopanie przed sezonem 2012/2013 zaszło sporo zmian. Po rezygnacji ze stanowiska trenera Janusza Hynowskiego zastąpił Marcin Babula, który stał się grającym trenerem. Do drużyny dołączyli także Mateusz Kuszaj, Tomek Polek, Witek Uzar, Krzysiek Zych, Jarek Zych. Do gry po kilku latach przerwy powrócił Marcin Hynowski, a po krótkiej nieobecności Wojtek Pluta. Z drużyny juniorów po osiągnieciu wieku juniora dołączył Maciek Stępień. Nowi zawodnicy w połączeniu z obecną siłą Wisanu tworzyli bardzo szeroką kadrę, która powiększyła się jeszcze bardziej w trakcie sezonu, gdy po kontuzjach do gry wrócili Konrad Pluta oraz Paweł Durda. Trener miał więc nie łatwe zadanie do wybrania wyjściowej jedenastki. Styl gry, a zwłaszcza wyniki osiągane przez zespół mogły się podobać. Zawodnicy Wisanu niejednokrotnie pokazali charakter walcząc do ostatnich sekund spotkania o jak najlepszy rezultat. Wisan nie był wygodnym rywalem, o czym świadczą potyczki choćby z pierwszą trójką tabeli, wszystkie co prawda przegrane, ale gra i postawa zawodników Wisanu nie wyglądała gorzej aniżeli to co prezentował rywal. Oprócz tego zdarzyły się niechlujne wpadki. Największa to z Bukową Jastkowice (0:7), w której gra defensywna Wisanu pozostawiała wiele do życzenia. Także do wpadek należy zaliczyć pojedynek z Sanem Wrzawy (0:2), który rozpoczęliśmy bardzo ospale i straciliśmy dwie bramki, których nie udało się już odrobić. To właśnie te wpadki zadecydowały o ostatecznie siódmym miejscu, lokata w pierwszej piątce była jak najbardziej w zasięgu. Mimo to, jak najbardziej jesteśmy zadowoleni z uzyskanego miejsca i dorobku punktowego. Wierzymy, że do rundy wiosennej przystąpimy w niemal niezmienionym składzie i powalczymy o wyższą lokatą, a co najmniej o utrzymanie obecnej pozycji.

Zespół z Kamienia tym razem nie zostawił sobie rundy wiosennej by w niej odrobić wszystko. Sokół wziął się do solidnej gry od początku sezonu. Równa forma przez całą jesień zaprocentowała ósmą lokatą.

Typowy średniak ligi, zdecydowanie radzący sobie lepiej u siebie niż na terenie rywala. Tłoki mające w swojej historii dość rozległy epizod w drugiej lidze pozostały do dziś już chyba tylko z nazwy. Bez większych zmian trudno oczekiwać poprawy wyników i zajęcia miejsca choćby na podium ligi, a co dopiero wywalczenia awansu, o którym na pewno kibice z Gorzyc marzą. Tłoki na długo zapamiętają zwycięska potyczką z Orłem Rudnik, w której po pierwszych czterdziestu-pięciu minutach przegrywali 0:3, by ostatecznie wygrać 4:3.

Mimo odejścia kilku zawodników i zmiany trenera tak słabego początku rundy w Pysznicy na pewno nikt się nie spodziewał. Coraz gorsze wyniki i zaledwie piętnastna (przedostatnia) pozycja w lidze wymusiła zmiany, ze stanowiskiem trenera pożegnał się Piotr Piechniak. Olimpia rozkręciła się na nowo, rezultaty osiągnięte w następnych meczach nie były przypadkowe i pokazały realny potencjał tej drużyny, która dłuższą część jesieni ze względu na remont murawy u siebie nie grała. Jedyna dwucyfrowy wynik jesieni to mecz Olimpii Pysznicy w Podwolinie, wygrany przez gości 10:1.

Beniaminek z Jeżowego zaliczył bardzo stabilną rundę, przez cały trzymając się pozycji 7-11. Ostatecznie gracze Sparty po półmetku sezonu są na jedenastnej pozycji, a z siedemnastu punktów wywalczonych tylko cztery padły ich łupem po spotkaniu wyjazdowym. W Sparcie również przed sezonem zmieniono trenera, Sławomir Adamus długo na ławce trenerskiej Sparty nie zagościł (we wrześniu objął trzecioligowe Orlęta Radzyń Podlaski).

Po odejściu najlepszego strzelca - Macieja Fietko do OKS Mokrzyszów wszyscy zastanawiali się jak San poradzi w rozgrywkach ligowych. Najlepszym strzelcem w dalszym ciągu jest Fietko, ale Michał. W zeszłym sezonie San uratował się od baraży dopiero po przedostatniej kolejce, w tym niewykluczone jest, że będzie podobne, bowiem przewaga nad strefą barażową wynosi tylko jeden punkt.

Bilans meczy bezpośrednich z zespołami będącymi w otoczeniu zawsze był rzeczą decydującą o wyższości tego zespołu nad rywalami. San grający w głównej mierze bardzo młodymi wychowankami zdobyczami punktowymi nie powala na kolana. Z pewnością byłoby lepiej, gdyby nie częste pauzy za żółte kartki czy osłabienia drużyny w ciągu danego meczu za nieodpowiednie zachowanie na boisku.

Już w rundzie rewanżowej sezonu 2011/2012 dało się zauważyć słabszą postawę tego zespołu. Lekiem na poprawę wyników miał być powrót Łukasza Rożnowskiego oraz nowy trener - Marek Mrzygłód. Strzelec w dalszym ciągu nie prezentuje swojego optymalnego poziomu, nie da się jednak nie wspomnieć o problemach kadrowych, głównie pod koniec rundy. Wiosna dla tej ekipy będzie ciężką walką o utrzymanie, w szczególności, że Łukasz Rożnowski za swoje zachowanie z pojedynku z Olimpią Pysznica został zawieszony w prawach zawodnika do końca 2013r., a kolejni dwaj zawodnicy sprawdzani są przez czwartoligową Stal Nowa Dęba.

Ogromna obniżka formy Podwollny w porównaniu z ostatnią rundą to po części skutek odejścia Pawła Samka do Sokoła Nisko. W Podwolinie najlepszym strzelcem nadal pozostaje Bartłomiej Łątka. Obydwa zwycięstwa Podwoliny to dzieła dokonane na własnym stadionie Wart odnotowania są historyczne derby miasta Nisko, na które latami czekali sympatycy obu klubów i choć Podwolina wówczas przegrała w Nisku 2:1, to przysporzyła niemałe problemy miejscowym. Mając na uwadze spadek z IV ligi LZS Turbia, klub z Podwoliny na dzień dzisiejszy jest drugą ekipą, która bezpośrednio zostałaby zdegradowana do A klasy.

Największe rozczarowanie rundy. Po ubiegłym solidnym sezonie w wykonaniu graczy KP (6. miejsce, 48 punktów) nikt nie mógł spodziewać tak słabej postawy tej drużyny w obecnym sezonie. Statystyka zero zwycięstw mówi za siebie, choć trzeba przyznać, że nie jest to typowy outsider. Zarzecze swoje mecze przegrywało małą różnicą bramek, w większości spotkań zaprezentowało się dobrze na tle rywala, za to punktów jednak nie ma i w tym tkwi problem tej drużyny. Na dzień dzisiejszy pierwszy faworyt do spadku.